Pocz?tek marca przyniósł wprawdzie rozpoczęcie rozmów płacowych w GM Manufacturing Poland, co o tyle ważne, że nasz pracodawca o pieni?dzach dla załogi gotów był rozpocz?ć dyskusję dopiero we wrze?niu (i jak sam twierdził skończyć j? najwcze?niej w paĽdzierniku). Na długooczekiwan? płacow? odpowiedĽ dyrekcji zwi?zki zawodowe szybko przekazały kontrpropozycje (bo wszak na tym polegaj? negocjacje), a gdy nie udało się osi?gn?ć porozumienia w żadnej omawianej kwestii dotychczasowe postulaty zast?piono jednym nowym, konkretnym i równym dla wszystkich pracowników – miesięcznym bonusem w wysoko?ci 500 zł brutto wypłacanym od maja 2007 roku.

Termin realizacji tego postulatu min?ł w pi?tek 16 marca. Dyrekcja propozycji comiesięcznego bonusu nie zaakceptowała i tym samym ruszyła procedura sporu zbiorowego.

Proponowany bonus pozwala na zwiększenie wypłat bez zmian, obowi?zuj?cego do końca tego roku, „zafirowego” porozumienia płacowego. Jednocze?nie sprawi, że każdy pracownik otrzyma większ? wypłatę. Propozycja dyrekcji oznaczała natomiast podział w?ród załogi. Zaproponowano, że indywidualna miesięczna premia uznaniowa (IMPU) przyznawana byłaby bezterminowo. Innymi słowy, każdy pracownik, który spełniłby warunki otrzymania IMPU otrzymywałby j? już stale – nie mógłby z niej „spa?ć”. I to jest OK. Tylko, że t? premię otrzymuje mniejszo?ć załogi. Innymi słowy czę?ć miała dostać po równo, a czę?ć g...
– Walczymy aby IMPU mógł otrzymywać każdy, czyli ż?damy zniesienie kryteriów wej?cia na kolejne poziomy – mówi Mirosław Górecki, wiceprzewodnicz?cy Solidarno?ci GM MP. – Ta premia powinna być zwi?zana ze stażem pracy.

Dyrekcja wielokrotnie zaznaczała, że strona zwi?zkowa powinna dotrzymywać „zafirowej” umowy płacowej. Tyle tylko, że sam GM ma – delikatnie mówi?c – problemy z dotrzymywaniem swoich zobowi?zań. W Azambuja podpisano nawet porozumienie z lokalnymi władzami o zapewnieniu produkcji tamtejszego zakładu do 2010 r., po czym w zaledwie sze?ć miesięcy fabrykę zamknięto! Załogi pozostałych zakładów natomiast regularnie straszone s? widmem likwidacji – my słyszymy to nieprzerwanie od o?miu lat. W ten sposób zmusza się pracowników do większego wysiłku i rezygnacji z czę?ci swoich praw. Tyle tylko, że ten straszak już nie działa, a załogę interesuj? płace, a nie zyski akcjonariuszy.

PS. Od postulatów załogi wielu przełożonych znacznie bardziej zainteresowanych jest frekwencj? na masówkach. Na razie obliczana jest ona na podstawie danych agenturalnych, a może dla dokładno?ci zainstalować kołowrotki?