Wprawdzie eksperci nie s? zgodni ilu Polaków wyjechało w ostatnich latach do pracy na zachód Europy – milion, dwa miliony czy „tylko” 800 tysięcy – to nie zmienia to faktu, że zjawisko to zaczyna przypominać exodus. W?ród wyjeżdżaj?cych nie brakuje również pracowników z naszych zakładów. I to nie za spraw? turystycznego zacięcia, ale chęci pracy za godziwe pieni?dze. Wybieraj?cy się na emigrację powinni jednak pamiętać, aby nie chwalić się tym przed przełożonymi, bo na pożegnanie mog? zarobić mniej. Powszechn? praktyk? stało się bowiem ostatnio obniżanie planuj?cym wyjazd ocen pracowniczych, a to oznacza utratę szansy na premię.

Przełożeni ochoczo zmieniaj?cy czwórkow? notę na pierwiastek tej liczby usiłuj? tłumaczyć, że robi? to dla dobra reszty załogi, bo w ten sposób pozostaje dla niej więcej pieniędzy. Id?c tropem takiego rozumowania można zaproponować wył?czenie z premii wszelkiej ma?ci liderów i kierowników, bo dopiero wtedy sporo gotówki zostanie dla pozostałych. A będzie to tak samo sprawiedliwe, jak zaniżanie ocen przyszłym emigrantom. Dotycz? one bowiem nie ich planów życiowych, a jako?ci i zaangażowania w wykonan? już pracę. Jeżeli pracownik spełniał regulaminowe kryteria wysokiej oceny, a tym samym premii, to bezwzględnie powinien j? otrzymać. Taka jest żelazna logika przejrzystego i sprawiedliwego oceniania. Nic do tego nie maj? przyszłe plany życiowe pracowników. To bowiem jego prywatna sprawa, podobnie jak upodobania kulinarne czy sposób spędzania wolnego czasu. I chyba nie warto wracać do PRL-owskich praktyk zatruwania życia potencjalnym emigrantom. Zwłaszcza, gdy będziemy pamiętać, iż w znikomym stopniu ograniczały one zjawisko wyjazdów.

Rozwi?zaniem problemu emigracji jest nie stawianie zasieków i zasadzek z przełożonym w roli głównej, ale podniesienie poziomu wynagrodzeń. Większo?ć jad?cych do Wielkiej Brytanii czy Irlandii nie wybiera się tam dla morskiego powietrza obfituj?cego w jod, ale dla kilka razy wyższych zarobków. I to za praktycznie tak? sam? pracę. Wyższa wydajno?ć w tych krajach wynika bowiem z lepszej organizacji pracy oraz wyposażenia technicznego, a nie wysiłku i potu pracownika.

Jednocze?nie warto pamiętać, że planuj?cy emigrację przy zaniżonych ocenach karani s? za przedsiębiorczo?ć, kreatywno?ć i aktywne rozwi?zywanie problemów, czyli cechy, które – przynajmniej w założeniach – GM promuje w?ród załogi. Okazuje się, że głównie w m?drych dokumentach. I nie ma co obrażać się, że celem tej przedsiębiorczo?ci jest interes finansowy samego zainteresowanego. Już bowiem Adam Smith, uważany za ojca liberalnej ekonomii, zwrócił uwagę, że mleczarz i piekarz nie wstaj? przed ?witem, żeby zrobić przyjemno?ć innym, ale żeby zarobić. Może zatem zamiast walczyć z kreatywnymi pracownikami warto zastanowić się jak ich umiejętno?ci wykorzystać?.
Mr Solidarek