Wyniki zakończonej niedawno kompleksowej kontroli Państwowej Inspekcji Pracy w naszym zakładzie potwierdziły – na co reprezentacja zwi?zkowa wcze?niej wielokrotnie zwracała uwagę – że pracownicy s? ponad miarę przeci?żani zadaniami oraz nie jest przestrzegane ich prawo do wypoczynku. Brak ludzi, wynikaj?cy nie tylko z przyczyn losowych i wakatów, ale również złej organizacji pracy sprawia, że często zatrudnieni nie maj? zapewnionych ustawowych 11 godzin ci?głego odpoczynku w ci?gu doby oraz 23 godzin podczas weekendu. Nie zmienia to faktu, że oznaczaj? one jawne łamanie zapisów Kodeksu Pracy, chroni?cych pracowników przed traktowaniem jedynie jako niezbędnego (i najlepiej skrajnie elastycznego) dodatku do maszyn.

Inspektorzy PIP zwrócili jednocze?nie uwagę, że czę?ć pracowników jest ponad miarę obci?żona zadaniami. Jest to prosta konsekwencja ci?głego ograniczania liczby stanowisk (a tym samym zatrudnienia) przez przydzielanie pozostałym pracownikom coraz to nowych obowi?zków. Okazuje się, że takie redukcje – czy jak kto woli CIP-owanie – załogi na krótk? metę niew?tpliwie przynosz? oszczędno?ci, ale jednocze?nie oznaczaj? drastyczny spadek standardów i warunków pracy. A te dla firmy szukaj?cej oszczędno?ci kosztem pracowników i ich zdrowia mog? mieć opłakany skutek. W dłuższej perspektywie oznaczaj? bowiem z jednej strony zagrożenie dla jako?ci, a z drugiej wzrost kosztów, gdyż eksploatowanych ponad siły i trac?cych zdrowie pracowników trzeba wszak na linii zastępować podczas nieuchronnych zwolnień lekarskich. Warto przy tym pamiętać, że CIP-owe redukcje odbywaj? się przy milcz?cej zgodzie zainteresowanych. Podobnie, jak bieganie za coraz szybciej uciekaj?c? lini?.

Nawet je?li magicy od cięcia kosztów uznaj?, że firma i tak na przeci?żaniu załogi obowi?zkami zyskuje, to s? one i tak niedopuszczalne. Nigdy bowiem nie może być zgody na łamanie minimalnych praw pracowniczych zapisanych w prawie pracy, a już tym bardziej na eksploatowanie załogi ponad ludzkie siły.