Seria wypadków, do jakich ostatnio doszło na montażu, skłoniła wydziałowego BHP-owca do pisemnego przypomnienia pracownikom zasad bezpieczeństwa, szczególnie w przypadku pracy z nowym sprzętem. Pomysł godny pochwały. Niestety forma notatki okazała się nazbyt skomplikowana, co mocno osłabiło jej przekaz. Tymczasem, gdy chodzi o bezpieczeństwo – nie tylko pracy – komunikat musi być jasny, prosty i obowi?zywać w wszystkich, w każdych warunkach. Ten z naszego zakładu prosty nie był i w efekcie sporo osób nie nadal nie wiedziało, jak ma skutecznie informować przełożonych o zauważonych zagrożeniach. Czy też w jaki sposób „eskalować problem”, nie narażaj?c się jednocze?nie na zarzut czynnego (bo słowne, to dla prawników też czynne) znieważenia przełożonego. Co gorsza wytłuszczone, wycentrowane i wyróżnione w tek?cie „a nie mówiłem” powodowało, że wła?nie to sformułowanie można było uznać za istotę problemu.

Tymczasem jest nim upominanie się zatrudnionych o bezpieczne warunki pracy, czyli dbanie o własne zdrowie, które ma się tylko jedno. Dlatego też każdy pracownik powinien mówić (najlepiej wyraĽnie) przełożonym o wszelkich zauważonych zagrożeniach, a je?li na jego słowa nie ma reakcji, to zgłaszać problem ich szefom. Co więcej, zgodnie z prawem, zatrudniony może – teoretycznie bez konsekwencji – odmówić wykonywania pracy w sytuacji zagrożenia lub niezachowania wymaganych warunków BHP. Je?li natomiast nie może okre?lić skali zagrożenia (lub po prostu nie jest do?ć zdeterminowany w dbaniu o swoje interesy) może zaż?dać od bezpo?redniego przełożonego pisemnego nakazu pracy. Taki dokument w pewnym stopniu (ale nie całkowicie) chroni pracownika przed konsekwencjami wykonywania obowi?zków w warunkach niezgodnych z przepisami. Należy zawsze pamiętać, że gdy dojdzie do wypadku zawsze odpowiada łami?cy przepisy bezpo?redni sprawca, który przy okazji może zostać dyscyplinarnie zwolniony, choć i nakłaniaj?cym do łamania prawa przełożonym też może zainteresować się prokurator.

Niestety zapomina o tym wielu przełożonych najniższego szczebla, którzy gotowi s? po?więci wszystko – a już na pewno zdrowie bliĽnich – w imię gonienia produkcji. Tymczasem najczę?ciej to oni jako pierwsi informowani s? przez membrów o zauważonych zagrożeniach i to oni bez dodatkowego „eskalowania” powinni zaj?ć się rozwi?zaniem problemu. Chociażby dlatego, że zadbanie o bezpieczeństwo należy do ich obowi?zków. Przy czym chodzi o realne działania, a nie oczekiwania, że jako? to będzie oraz liczenie – jak miało to miejsce na montażu w grupie chassis – na refleks pracowników obsługuj?cych manipulator, który raz planowo podnosi się w górne położenia, a czasem tego nie czyni. Zbytnio przypomina to bowiem rosyjsk? ruletkę, nawet je?li stracić można „jedynie” palce, a nie głowę. Zreszt? nawet mniej krwawe gry hazardowe s? na terenie naszej firmy zakazane.
Mr Solidarek