Zajęciami praktycznymi ze szkoły przetrwania w środowisku biurowym okazało się być poprzedzone ostatnie badania psychotechniczne, obowiązujące część pracowników (m.in. kierowców wózków) w naszym zakładzie. Okazało się bowiem, że przyszło na nie znacznie więcej osób, niż podano firmie, która jej przeprowadzała. W efekcie nie tylko zabrakło krzeseł i miejsc przy stołach, ale również samych testów oraz tak podstawowych materiałów biurowych jak długopis. Słowem na starcie panowała atmosfera przypominająca walki uliczne.

Szczęśliwie formularze testu udało się powielić na biurowym ksero, długopisy skonfiskować (czasowo) z kilku biurek i ostatecznie wszyscy obowiązkowe badanie przeszli. Niektórzy wprawdzie odpowiadając na pytania na parapecie (ćwiczyli jednocześnie głębokie ukłony), a inni na zmianę przy jednym kawałku stołu (co pozwalało na poprawę krążenia, za sprawą licznych przysiadów), ale cały czas co najmniej dziwne wydaje się, że do takiego bałaganu doszło. Tym bardziej, że ten sam dział zajmował się zarówno zleceniem badań, jak i zwolnieniem na nie pracowników. Oczywiście można wszystko tłumaczyć osłabieniem wiosennym lub brakiem (przez lata) matematyki na maturze. Tylko, czy to pomogłoby odwołać się od oblanego badania pracownikowi, który rozwiązywałby mało czytelnie skserowany test pożyczoną od koleżanki kredka do oczu, pod słońce, gdyż kucał przy parapecie z braku krzesła?