Dążąc nieustannie do doskonałości organizacyjnej – rzecz jasna w wyniku przeprowadzonego rebalancingu – czas jakiś temu na linii drzwi zniknęła stacja zerowa. Miała być ona niepotrzebna, gdyż zakładano, że 70 proc. produkcji nowej Astry stanowić będą modele trzydrzwiowe i tym samym obciążenie linii drzwi, pozwala na zlikwidowanie jednej stacji, a przy okazji dwóch stanowisk pracy. Na papierze wszystko się zgadzało i pewnie byłoby tak w rzeczywistości, gdyby nie jeden problem. Trzydrzwiowe Astry stanowią od dłuższego czasu góra kilkanaście procent produkcji – a zdarzają się godziny, gdy na linii nie pojawia się ani jedna – natomiast praktycznie całą resztę stanowią modele pięciodrzwiowe (hatchback, HB) plus notchback (NB), mające z zasady po dwie pary bocznych drzwi.

Słowem, nawet przy obniżonym tempie na montażu głównym, drzwi trzeba zmontować więcej i to na linii, na której „zrównoważono” – gdyż tyle znaczy rebalancing – przez likwidację jedną stację. Przy okazji okazało się, że zakładany takt „na drzwiach” przy modelach HB/NB jest dłuższy niż na montażu głównym, a przy obecnej strukturze produkcji żaden bufor nie pozwala na skompensowanie tej różnicy. Przyspieszono zatem o trzy sekundy tempo linii drzwi, co wprawdzie jest rozwiązaniem prostym, ale równie niezgodnym z zasadami GM-GMS i normami stanowiskowymi. Te wszak dokładniej określają ile czasu potrzeba na operacje technologiczne na poszczególnych stacjach, nie przewidując pracy w kurcgalopie. Jakby kłopotów ze skróconą o jedną stację linią drzwi było mało, to jeszcze nadzwyczaj często produkowane są tzw. „prawe” samochody z angielskim układem kierownicy, sprawiające, że na stacji piątej trzeba wykonać jedną operację technologiczną więcej. W sytuacji, gdy już na pozostałe brakuje czasu.

Dlatego też najwyższy czas, aby uporządkować sytuację i ponownie zrównoważyć linię drzwi – pamiętając, że rebalancing nie jest synonimem cięcia stacji, ani stanowisk pracy – albo po prostu wrócić do dawnych, sprawdzonych rozwiązań. Nie jest bowiem żadnym rozwiązaniem, gdy nagle przyspiesza ona do tempa godnego Teleexpresu. Nie tylko dlatego, że telewizyjna popołudniówka trwa raptem kwadrans, a codzienna praca na linii drzwi pełne osiem godzin.