Jak wszyscy wiemy od czasu do czasu ukazują się w naszym zakładzie ogłoszenia o możliwości awansu na różne stanowiska – a to TL-a, rzadziej GL-a, specjalisty lub inżyniera... Wszystko pięknie, ładnie oraz regulaminowo. Tylko dlaczego nie widać ogłoszeń na funkcje kierowników, koordynatorów i wyżej? Zwłaszcza, iż nie trzeba być przesadnie spostrzegawczym, by stwierdzić, że nie brakuje nowych ludzi na tych stanowiskach.

Tymczasem brak ogłoszeń dla wyższych poziomów nie tylko w oczywisty sposób poważnie ogranicza możliwość zgłoszenia się wszystkich kandydatów spełniających określone wymogi pod względem kwalifikacji, doświadczenia oraz wykształcenia bądź uprawnień. Jeśli bowiem część zatrudnionych – nie ważne, czy w trybie oficjalnym, czy też za pośrednictwem znajomości – wie o naborze mimo braku ogłoszeń, to naruszana jest zasada równego traktowania zapisana w Kodeksie Pracy, a dodatkowo podkreślona w Regulaminie Pracy. Zgodnie z jego zapisami oferowanie równych możliwości wszystkim pracownikom naszego zakładu jest – cytuję – podstawową regułą stosowaną przy opracowywaniu różnych zasad i procedur związanych z zatrudnieniem, takich jak szkolenia, awansowanie i wynagradzanie.

Słowem biorąc pod uwagę kodeksowe zasady równego traktowania, wykluczająca jako kryterium awansu i zatrudnienia „brak wcześniejszej pracy w GMMP” (co zresztą samo w sobie stanowiłoby kuriozum) oznacza to, że jak nie ma ogłoszenia o wolnych stanowiskach, to nie ma na nie naboru. Natomiast zatrudniania mimo tego nowych kierowników i koordynatorów oznacza, że regulamin jest prawie przestrzegany, a jak wiadomo prawie robi znaczną różnicę.

Pojawia się też pytanie, co sprawia, że zasada równego traktowania zanika w przypadku awansów na wyższe stanowiska? Czy chodzi tylko o wygodę i możliwości wybierania jedynie spośród kandydatów nie zadających „zbędnych” pytań, skupionych tylko na realizacji z przysłowiowymi „klapkami na oczach” wąsko wyznaczonych celów? Tylko jak się to ma do regulaminowych zasad przewidujących m.in. aktywny udział pracowników w realizacji planów i celów na wszystkich szczeblach organizacyjnych, nie mówiąc już o filozofii kaizen?

Oczywiście, pracodawca ma ostateczne prawo decyzji, kto awansuje. Jednak powinien to robić według jasnych i czytelnych dla wszystkich reguł. Także, gdy chodzi o kierowników zmian, kierowników i koordynatorów BHP czy też szefów ochrony zakładu. Tym bardziej, że na tych wszystkich stanowiskach dodatkowym atutem powinna być znajomość zakładu, technologii i specyfiki produkcji. Dlaczego zatem pracownik posiadający odpowiednie wykształcenie, kwalifikacje, doświadczenie i uprawnienia, który mógłby oraz chciałby złożyć swoją aplikację na dane stanowisko o możliwości awansu dowiaduje się, gdy jest już po wszystkim, czyli pomijany jest już na starcie? Czy firmę stać na marnowanie takiego potencjału? Dlatego dobrze, aby zapisy noszącego tytuł „Równość możliwości w GMMP” rozdział regulaminu były realizowane w praktyce poprzez wdrożenie jednoznacznych zasad i jasnych procedur awansów na wolne stanowiska, które będą oferowane wszystkim pracowników.