Zapewnienie naszemu zakładowi nowych modeli samochodów oraz odpowiedniego wolumenu produkcji, a tym samym stabilnych miejsc pracy jest stałym priorytetem aktywności związkowców Solidarności GMMP na forum europejskiej Rady Pracowników (EEF) Opel/Vauxhall.

Zawsze też przedstawiamy GMMP Gliwice jako najlepsze miejsce na inwestycje w nowe modele – obecnie Mokkę – podkreślając nasze atuty związane z wydajnością, jakością oraz niskimi kosztami produkcji. Zwracamy także uwagę, że w drodze rzetelnego dialogu społecznego możemy być też liderem oszczędności uzyskiwanych dzięki zaangażowaniu sprawiedliwie wynagradzanej załogi.

Skuteczne działania na forum europejskim w doskonały sposób ułatwiłoby podobne podejście naszej dyrekcji. Ostatnio coraz częściej wydaje się jednak, że zamiast starań o zostanie prawdziwym liderem woli ona rolę klasowego kujona, który wyrywa się do odpowiedzi, nie patrząc na całą treść zadania. Tak właśnie jest chociażby w przypadku zmniejszenia liczby liderów na niektórych obszarach.

Zgodnie ze standardami GM-GMS, które są – czy raczej powinny być – powszechnie obowiązującym w naszej firmie standardem na jednego TLa może przypadać do sześciu membrów. Tymczasem na innerach jest ich... jedenastu. Niemal dwa razy więcej! A pamiętajmy, że maksymalna liczba podwładnych w GM-GMS nie została wzięta z sufitu, lecz ustalona tak, aby umożliwić liderowi skuteczne wsparcie membrów, gdy zajdzie tego potrzeba. Jak ich jest dwa razy więcej, to TL ma już problem, żeby mieć ich wszystkich w zasięgu wzroku.

Jednak w tabelkach Excela można wykazać oszczędności na wynagrodzeniach, gdyż przecież liderów mamy mniej. To pewnie dlatego – jak przekonywano podczas „okrągłego stołu” – zwiększenie liczby membrów podlegających liderowi było „świadomą decyzją biznesową”. Pytanie tylko, czy aby na pewno oszczędności mają się odbywać kosztem standardów GM-GMS?

Powiedzmy sobie jasno, że takie szukanie „oszczędności” kosztem omijania obowiązujących reguł jest bowiem grą faul, która rzadko prowadzi do sukcesu (częściej do wyrzucenia z boiska). Podobnie, jak taktyka kujona. Trwałe efekty przynosi zaś dobra strategia prymusa i rzetelne współdziałanie pracodawcy ze związkami zawodowymi. Prawdziwy sukces można bowiem odnieść tylko razem z pracownikami, a nie ich kosztem.