Pracownik może wyst?pić z roszczeniami odszkodowawczymi wobec pracodawcy z tytułu uszczerbku na zdrowiu doznanego w wyniku wypadku przy pracy po uzyskaniu odszkodowania lub renty z ZUS.

Zasada ta wynika z tego, że odpowiedzialno?ć cywilnoprawna pracodawcy za szkodę pracownika powstał? w wyniku wypadku przy pracy ma charakter uzupełniaj?cy wobec ?wiadczeń z ubezpieczenia wypadkowego.

W przypadku uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty

Dochodzenie od pracodawcy

Pracownik, który uległ wypadkowi przy pracy i doznał szkody na osobie w postaci uszczerbku na zdrowiu lub rozstroju zdrowia, może ż?dać od swego pracodawcy ?wiadczeń odszkodowawczych na podstawie przepisów kodeksu cywilnego. Zasadnicze znaczenie maj? przepisy okre?laj?ce odpowiedzialno?ć za czyn niedozwolony, czyli art. 415 i następne k.c. Szczególnie za? istotny jest przepis art. 444 par. 1 i 2 k.c., według którego w przypadku uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na ż?danie poszkodowanego zobowi?zany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebn? na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalid?, także sumę potrzebn? na koszty przygotowania do innego zawodu. Jeżeli za? poszkodowany utracił całkowicie lub czę?ciowo zdolno?ć do pracy zarobkowej albo zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszło?ć, może on ż?dać od zobowi?zanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.

Na dopuszczalno?ć dochodzenia takich roszczeń uzupełniaj?cych w stosunku do ?wiadczeń wynikaj?cych z ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób wskazywał wielokrotnie S?d Najwyższy.

ORZECZNICTWO SˇDU NAJWYŻSZEGO

---

• Dopuszczalne jest dochodzenie przez pracownika od pracodawcy roszczeń uzupełniaj?cych z tytułu wypadków przy pracy opartych na przepisach prawa cywilnego – art. 415, 444 i 445 k.c.

– wyrok S?du Najwyższego z 5 lipca 2005 r., I PK 293/04,Pr. Pracy 2005/11/35).

• Cywilnoprawna odpowiedzialno?ć pracodawcy za skutki wypadku przy pracy ma charakter uzupełniaj?cy. Pracownik nie może dochodzić odszkodowania i renty na podstawie art. 444 k.c. przed rozpoznaniem jego roszczeń o ?wiadczenia przysługuj?ce na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o ?wiadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (t.j. Dz.U. z 1983 r. nr 30, poz. 144 ze zm.). Teza ta zachowała swoj? aktualno?ć także i na gruncie obecnie obowi?zuj?cej ustawy z dnia 30 paĽdziernika 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych

– wyrok S?du Najwyższego z 29 lipca 1998 r., II UKN 155/98, OSNP 1999/15/495.

• S?d przy ustalaniu wysoko?ci renty, w przypadku uzyskiwania przez pracownika renty z ubezpieczenia wypadkowego, powinien ustalić wysoko?ć należnej renty i zaliczyć na jej poczet rentę uzyskiwan? z ubezpieczenia wypadkowego, zas?dzaj?c na rzecz pracownika różnicę między tymi wielko?ciami

– wyrok S?du Najwyższego z 14 paĽdziernika 2004 r., I UK 4/04, OSNP 2005/19/306).

Roszczenia uzupełniaj?ce

W orzecznictwie s?dowym podnosi się, że możliwo?ć dochodzenia roszczeń odszkodowawczych od pracodawcy ma charakter uzupełniaj?cy. Zatem pracownik może skutecznie wyst?pić przeciwko pracodawcy dopiero po uzyskaniu ?wiadczenia z ubezpieczenia wypadkowego z ZUS. Zatem dopiero po rozpoznaniu prawa pracownika do jednorazowego odszkodowania z tytułu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu lub renty wypadkowej na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 paĽdziernika 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych może on dochodzić od pracodawcy odszkodowania i renty na podstawie art. 444 k.c. Jest to uzasadnione tym, że ?wiadczenia z ustawy wypadkowej s? limitowane co do wysoko?ci. Za? odpowiedzialno?ć cywilnoprawna pracodawcy ma charakter uzupełniaj?cy. Uzasadnia j? ustalenie, że ?wiadczenia z ustawy wypadkowej nie rekompensuj? w cało?ci poniesionych przez poszkodowanego pracownika strat na osobie, a nadto że istnieje cywilnoprawna podstawa odpowiedzialno?ci pracodawcy. Pracownik nie może dochodzić odszkodowania i renty na podstawie przepisów kodeksu cywilnego, zanim nie zostan? rozpoznane jego roszczenia o te ?wiadczenia na podstawie przepisów ustawy wypadkowej. Natomiast w przypadku wyst?pienia z takim roszczeniem należy uznać je za przedwczesne, co skutkować musi oddaleniem powództwa pracownika (przykład).

PRZYKŁAD Czytelnik pracował w charakterze malarza w spółce X. Podczas pracy wchodził po rusztowaniu, aby pomalować ?cianę budynku. W pewnym momencie, gdy był już na drugim poziomie, rusztowanie zachwiało się i przewróciło. Malarz spadł z rusztowania i został uderzony metalow? drabink?. Rusztowanie to, jak się okazało, nie było odpowiednio zabezpieczone i zbalastowane przez ustawiaj?cych je pracowników spółki X. Wskutek wypadku mężczyzna doznał poważnych obrażeń głowy i r?k oraz przeszedł długi proces leczenia i ostatecznie nie odzyskał zdolno?ci do pracy. Wyst?pił z pozwem wobec spółki X, dochodz?c zas?dzenia na jego rzecz renty pieniężnej w wysoko?ci 800 zł miesięcznie. Przedstawiciele spółki podnie?li, że roszczenie jest przedwczesne, bowiem pracownik nie wyst?pił o jednorazowe odszkodowanie lub rentę do ZUS. S?d uwzględnił argumenty spółki X i oddalił powództwo jako przedwczesne.
Otwarta droga do s?du

Oczywi?cie oddalenie powództwa jako przedwczesnego nie zamyka poszkodowanemu pracownikowi drogi s?dowej do póĽniejszego dochodzenia roszczeń uzupełniaj?cych po uzyskaniu już jednorazowego odszkodowania lub renty z ubezpieczenia wypadkowego. Nie zachodzi w tym przypadku powaga rzeczy os?dzonej.

Celem zgłoszonego przez pracownika ż?dania zas?dzenia renty uzupełniaj?cej przewidzianej w art. 444 par. 2 k.c. jest doprowadzenie do zrównania sytuacji finansowej poszkodowanego pracownika z sytuacj?, w jakiej znajdowałby się, gdyby nie doznał wskutek wypadku uszczerbku na zdrowiu. S?d przy ustalaniu wysoko?ci renty, w przypadku uzyskiwania przez pracownika renty z ubezpieczenia wypadkowego, powinien ustalić wysoko?ć należnej renty i zaliczyć na jej poczet rentę uzyskiwan? z ubezpieczenia wypadkowego, zas?dzaj?c na rzecz pracownika różnicę między tymi wielko?ciami. Natomiast w razie braku wcze?niejszego ustalenia renty z ubezpieczenia wypadkowego nie byłoby możliwo?ci okre?lenia, czy celowe jest przyznanie jeszcze renty uzupełniaj?cej od pracodawcy.

[ żródło ] gazetaprawna.pl