Każdy problem najlepiej, najszybciej i najskuteczniej rozwi?zuje się przy negocjacyjnym stole. Ta uniwersalna zasada dotyczy również relacji wewn?trz firmy. Dialog społeczny nie tylko rozładowuje niepokoje i nieporozumienia, ale przede wszystkim tworzy doskonały klimat w przedsiębiorstwie, a ten przenosi się wprost na wydajno?ć i jako?ć pracy. Odkryli to – trochę przez przypadek, bo prowadz?c analizy ergonomiczne – Amerykanie w latach 30-tych ubiegłego wieku. Życie szybko potwierdziło tę teorię. To wła?nie skuteczny dialog społeczny sprawiał, że szwedzcy robotnicy w Laponii byli wielokrotnie wydajniejsi od więĽniów sowieckich łagrów nad Peczor?, choć ci ostatni pracowali dłużej i ciężej fizycznie. Słabszym z geografii wyja?niam, że warunki atomsferyczne w obu podbiegunowych regionach s? zbliżone.

Dlatego ze sporym niepokojem obserwuję powolny zanik dialogu społecznego w naszym zakładzie, maj?c nadzieję, że to tylko wakacyjny wpływ złego obyczaju sejmowego. Dwa monologi, nawet wypowiadane jednocze?nie, nie s? bowiem jeszcze dialogiem. Oczywi?cie można sobie wyobrazić porozumiewanie się tylko za pomoc? komunikatów – niektórzy próbuj? robić to w domu, zaklejaj?c kolorowymi karteczkami lodówkę. Natomiast Polska Ludowa usiłowała tak rozmawiać ze społeczeństwem. W tym ostatnim wypadku masom komunikaty czytali spikerzy telewizyjni, a wybrańcom – oficerowie SB (często dodaj?c przy okazji wyrok). Tylko czy s? to wzorce godne na?ladowania?

Chyba nie bardzo, gdyż efekty takiej komunikacji s? kiepskie (w rodzinie rozwód, a PRL na ?mietniku historii). I dlatego sugeruję, aby przerzucanie się komunikatami, memo i pismami w GM Manufacturing Poland.zast?pić prawdziwym dialogiem. Bierzmy bowiem jednak raczej przykład ze Szwedów niż Sowietów.