Brak pozytywnej odpowiedzi na zwi?zkowe ż?danie wypłaty od maja comiesięcznych 500-złotowych bonusów sprawił, że w ubiegłym tygodniu ruszyła procedura sporu zbiorowego. Wprawdzie dyrekcja pocz?tkowo nie była przekonana, czy spór zbiorowy stał się faktem, zapominaj?c, że zgody dwojga trzeba do tanga (i paru innych czynno?ci), a akurat spór jest wynikiem braku porozumienia.
Rozpoczęta procedura nie oznacza końca negocjacji. Wprost przeciwnie od rozmów nie może się obecnie uchylać żadna ze stron. Będ? im jednak towarzyszyły elementy zewnętrzne. Dzisiaj nasz zakład został oflagowany, a członkowie komitetu protestacyjnego – w który przekształciła się komisja międzyzakładowa Solidarno?ci – nosz? opaski. Należy przy tym pamiętać, że akcja protestacyjna dotyczy ona nie tylko kwestii płacowej (choć wypłata bonusu jest jedynym postulatem sporu zbiorowego), ale również obrony godno?ci i praw pracowniczych. To bowiem – jak nauczał Jan Paweł II – człowiek musi być podmiotem wszelkiej działalno?ci gospodarczej. Firmy powinny istnieć dla ludzi, a nie wył?cznie dla zysku. Pieni?dz w żadnym wypadku nie może być ważniejszy od człowieka.
To wszystko sprawia, że przedstawiona w marcu lista 22 oplowskich postulatów, choć nie jest przedmiotem sporu zbiorowego, powinna być uwzględniana podczas każdych rozmów. Z pożytkiem dla wszystkich. Czy bowiem kto? może stracić na przestrzeganiu zasad GM-GMS czy też poprawieniu organizacji pracy? Tylko poprawa organizacji nie może być rozumiana li tylko jako likwidowanie kolejnych stacji. Bo wraz ze zlikwidowaniem ostatniej przestanie istnieć linia produkcyjna. A to może interesować tylko nasz? konkurencję.