Wszystkie działaj?ce w naszym zakładzie zwi?zki zawodowe solidarnie nie wyraziły zgody na przedłużenie bież?cego okresu rozliczeniowego do końca marca 2011 oraz oprotestowały plan urlopów, przedstawion? przez dyrekcję w szóstej wersji kalendarza pracy. Nie uwzględnia on bowiem stanowiska załogi, a zgodnie z art. 163 §1 Kodeksu Pracy wnioski pracowników powinny być brane pod uwagę podczas jego tworzenia.

Zapisy Kodeksu Pracy nie pozostawiaj? w?tpliwo?ci, że urlop pracowniczy ma charakter wypoczynkowy, a nie technologiczny. Dlatego też przy jego planowaniu należy brać w pierwszej kolejno?ci pod uwagę wnioski załogi, a w dalszej konieczno?ć zapewnienia normalnego toku pracy. Ważne jest użyte sformułowanie „normalnego toku”, czyli nie wynikaj?cego z rozbudowy, przebudowy czy też pomysłu lotu na Wenus. Tymczasem dyrekcja umieszcza, nie chciany przez pracowników, tygodniowy urlop na pocz?tku stycznia. Problemem przy tym jest nie sama przerwa urlopowa, co fakt, że jednocze?nie w dyrekcyjnym planie zabrakło urlopu na wolny pi?tek po Bożym Ciele, przed?wi?teczne poniedziałki 2 maja oraz 31 paĽdziernika. W efekcie te trzy dniówki zaplanowano jako nieprodukcyjne, odrabiane w soboty, przy czym każda zmiana miała by je odrabiać w inn? sobotę na pierwszej zmianie. Słowem postanowiono załogę zmusić do elastycznego dostosowania się do potrzeb produkcyjnych, najpierw wciskaj?c niechciany urlop, a póĽniej zmuszaj?c do sobotnich odróbek. Zwi?zki zawodowe zdecydowanie protestuj? przeciwko takim praktykom, postuluj?c wypracowanie porozumienia uwzględniaj?cego postulaty załogi.

Proponowane wydłużenie o miesi?c (do końca marca) okresu rozliczeniowego miało być kolejnym elementem trwaj?cego od listopada cyklu zmian w organizacji czasu pracy uwzględniaj?cych jedynie interes dyrekcji, natomiast niekorzystnych z punktu widzenia pracowników. Starano się przy tym wykorzystać zapisy tzw. spec-ustawy antykryzysowej, zapominaj?c, iż nosi ona nazwę „o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców”, a nie „o przerzucaniu skutków kryzysu ekonomicznego na pracowników”. Tymczasem wydaje się, że wła?nie z prób? takiego działania mamy ostatnio do czynienia. ?wiadczy o tym chociażby wyraĽnie zwiększanie w ostatnim czasie tempa linii, co przy najlepszych chęciach, trudno powi?zać z oficjalnymi informacjami o spadku zamówień czy też produkcji. Taka sytuacja oznacza raczej, że załoga musi pracować szybciej, by w grudniu możliwe były postoje, które w przyszło?ci sama będzie odpracowywać. Dyrekcja za? chce, by robiła to o miesi?c dłużej i elastycznie dopasowywała się do potrzeb linii produkcyjnej.

D?żenie do elastycznego dopasowania widać chociażby po planach, by pięć nieprodukcyjnych dniówek odpracowywanych poszczególnymi zmianami w ci?gu... siedmiu dni. Oznacza to praktyczne sprowadzenie pracowników do roli elastycznego dodatku do linii produkcyjnej. Wydłużenie okresu rozliczeniowego jeszcze by to podporz?dkowanie ludzi maszynom powiększyło. Dlatego też zwi?zki zawodowe nie wyraziły na takie rozwi?zanie zgody.

Jednocze?nie strona zwi?zkowa przypomina, że dyrekcja zobowi?zała się do ogłoszenia załodze kalendarza pracy na 2011 do 15 listopada bież?cego roku. Tymczasem szóst? wersję projektu przekazano do konsultacji dopiero 22 listopada, czyli tydzień póĽniej. Wypadałoby w takim wypadku wyja?nić pracownikom, dlaczego z jednej strony wprowadzono ich w bł?d, a z drugiej utrudnia im się ustalenie rodzinnych wyjazdów. Współmałżonkowie też musz? zaplanować swoje urlopy.