Regionalna Sekcja Przemysłu Motoryzacyjnego ?l?sko-D?browskiej Solidarno?ci zwróciła się do Janusza Kochanowskiego, rzecznika praw obywatelskich z wnioskiem o skierowanie wyst?pienia do S?du Najwyższego, celem ustalenia jednolitej wykładni przepisów prawa pracy reguluj?cych uprawnienia do dwóch dodatków za niedzielne nagdodziny.

Zgodnie z Kodeksem pracy w niedziele i ?więta pracodawca zobowi?zany jest zapewnić pracownikowi inny dzień wolny od pracy, a w razie braku możliwo?ci udzielenia dnia wolnego od pracy do końca okresu rozliczeniowego przysługuje dodatek w wysoko?ci 100 proc. za pracę w niedzielę oraz ?więto. Nieudzielenie dnia wolnego w zamian za pracę w niedzielę nie może przy tym spowodować przekroczenia przeciętnej, tygodniowej normy czasu pracy (obecnie 40 godzin). Zgodnie z przyjęt? od lat lini? orzecznictwa, je?li praca w niedzielę lub ?więto jednocze?nie była prac? w godzinach nadliczbowych pracownikowi przysługiwały dwa dodatki: jeden z tytułu pracy w niedzielę i ?więto (art. 151¹¹ § 2 i 3 Kodeksu pracy), a drugi z tytułu przekroczenia tygodniowej normy czasu pracy (art. 151¹ § 2 Kodeksu pracy), czyli razem 200 proc. wynagrodzenia podstawowego. Kumulacja dwóch powyższych dodatków wynika z faktu, że nabywane s? one niezależnie od siebie i z różnych powodów. Jednak w niedawnej uchwale z 15 lutego 2006 r. podjętej w składzie trzech sędziów S?d Najwyższy zakwestionował dotychczasow? praktykę i opowiedział się za brakiem podstaw do wypłacenia dwóch odrębnych dodatków za pracę w niedzielę i ?więta w godzinach nadliczbowych. Choć powyższa uchwała SN nie ma charakteru wi?ż?cej interpretacji, pracodawcy zaprzestali wypłacania dwóch dodatków, co uderzyło w wynagrodzenia pracowników.

Jak podkre?lono we wniosku problem wysoko?ci wynagrodzeń za niedzielne nadgodziny ma istotne znaczenie nie tylko dla branży motoryzacyjnej, ale całej gospodarki. Zjawisko pracy w niedzielę oraz ?więta w godzinach nadliczbowych ma bowiem charakter powszechny i praktycznie mocno ogranicza kodeksow? zasadę pięciodniowego tygodnia pracy. Przy niskich dodatkach może się ona stać nawet siedmiodniowy, czego nie było nawet w XIX wieku. Wówczas fabryki nie pracowały w niedziele.